زن در کلیه گروههای قومی و جوامع انسانی موجود در ایران یکی از محرمات است و از یک مصونیت اجتماعی ویژه ای برخوردار است بنابراین در کشمکشهای قومی و قبیله ای از آسیبها در امان بوده است از طرف دیگر زیورهای زنان به ویژه در گذشته پشتوانه اقتصادی هر خانواده به حساب می آمد، چرا که همه اموال منقول و غیرمنقول می توانست به تاراج رود جزء زیورآلات که توسط زنان استفاده و حمل می شد و این به دلیل همان احترام و قداستی بود که زنان داشتند بنابراین مرد خانواده ترجیح می داد که بیشترین پس انداز خود را تبدیل به زیورهای گران قیمت کرده و به زن خود هدیه کند.
در پوشاک زنان بخصوص در قشر مرفه به ظرافتها، زیبایی ها و تزئینات توجه زیادی می شود و پارچه های زری و ابریشمی و مخملهای رنگی و یراق های پهن، سکه های قدیمی و دامنهای پرچین و دیگر نقش آفرینی ها، که از یک دنیا ذوق و سلیقه و مهارت خبر می دهد، در مجموع پوشاک زنان را به صورت مجموعه ای هماهنگ درمی آورد و وقار خاصی به زنان می بخشد.
کسب منزلت اجتماعی از طریق پوشاک در میان مردان نیز وجود دارد ضمن اینکه هر قطعه ای از پوشاک ممکن است بیانگر قشر، طبقه، رفاه و تحول خاصی باشد؛ می تواند بیانگر میزان دانش، سفر، سیاحت و زیارت نیز محسوب شود.